Smart

Η Smart (Swatch Mercedes Art, επίσημα αναγράφεται ως smart με μικρό αρχικό) είναι γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία κατασκευής αυτοκινήτων πόλης, ιδιοκτησίας της Mercedes-Benz.

Οι εξελίξεις που οδήγησαν στη δημιουργία της εταιρείας και των μοντέλων της, ξεκίνησαν πρακτικά στα τέλη του 1982, όταν ο πρόεδρος της ωρολογοποιίας Swatch Νίκολας Χάγιεκ (Nicolas Hayek, 1928 – 2010) συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας ενός νέου αυτοκινήτου πόλης, χρησιμοποιώντας τις ίδιες στρατηγικές στην κατασκευή και την διαμόρφωση της έντονης προσωπικότητας που είχαν κάνει τα ρολόγια Swatch τόσο δημοφιλή. Θεωρούσε πως η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία είχε αγνοήσει εντελώς μία σημαντική μερίδα του υποψήφιου αγοραστικού κοινού, που επιζητούσε ένα μικρό, οικονομικό σε κατανάλωση και εντυπωσιακό αισθητικά αυτοκίνητο. Η ιδέα έγινε σύντομα γνωστή ως το «Swatchmobile». Λίγα χρόνια μετά, η ιδιωτική εταιρεία Hayek Engineering AG άρχισε να σχεδιάζει το νέο μοντέλο για την Swatch, έχοντας λάβει εντολή για 2-θέσιο σαλόνι και υβριδικό σύστημα τροφοδοσίας.

Κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού, ο Χάγιεκ φοβήθηκε ότι οι ήδη υπάρχουσες αυτοκινητοβιομηχανίες θα αντιμετώπιζαν ως απειλή το Swatchmobile. Προκειμένου να αποφύγει ενδεχόμενη σύγκρουση με αυτές, προτίμησε να συνεργαστεί με κάποια από αυτές, αντί να τις ανταγωνιστεί άμεσα. Επιπρόσθετα, μια τέτοια συνεργασία θα γλίτωνε την Swatch από το κόστος δημιουργίας «από το μηδέν» ενός δικτύου πωλήσεων.Αρχικά είχε συζητήσει με την Volkswagen για το πρόγραμμα του νέου μοντέλου και μάλιστα έγινε μια επίσημη συμφωνία στις 3 Ιουλίου 1991 να μοιραστούν οι δύο εταιρείες την εξέλιξη του πρότζεκτ.

Την 1η Ιανουαρίου 1993 όμως, ανέλαβε πρόεδρος του Ομίλου Volkswagen ο Φερντινάν Πιές και αποφάσισε αμέσως να σταματήσει τη σχετική συνεργασία, διότι προτίμησε να επικεντρώσει όλη την προσοχή της εταιρείας στο 4-θέσιο πρότζεκτ «αυτοκίνητο των 3 λίτρων» (επειδή θα κατανάλωνε μόλις 3 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα), που εξελίχθηκε τελικώς στο Volkswagen Lupo 3L TDI του 1999 – 2005. Τότε ο Χάγιεκ προσέγγισε διαδοχικά τις BMW, Fiat, General Motors και Renault, αλλά όλες έδειξαν απροθυμία και τελικώς η Mercedes-Benz ήταν η εταιρεία που πραγματοποίησε το όραμά του. Η επίσημη συμφωνία ανακοινώθηκε στις 4 Μαρτίου 1994 και έτσι δημιουργήθηκε η κοινοπραξία MCC (Micro Compact Car), που ξεκίνησε την εξέλιξη του μοντέλου. Η Swatch είχε τροφοδοτήσει το 49% του αρχικού κεφαλαίου των 50 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων και το 51% ήταν της Daimler-Benz. Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του αυτοκινήτου όμως, η Daimler-Benz αύξησε το ποσοστό της στο 81%, αφήνοντας μόνο το 19% στην Swatch.

Μια από τις πρώτες διαμάχες μεταξύ των δύο εταιρειών της κοινοπραξίας MCC ήταν σχετικά με το ίδιο το όνομα του μοντέλου. Ο Νίκολας Χάγιεκ επέμενε να διατηρηθεί, με κάποιο τρόπο, το όνομα της Swatch και να ονομαστεί το μοντέλο «Swatchmobile» ή «Swatch Car». Η Daimler-Benz αντέδρασε στην ιδέα αυτή και πίεσε για ένα ουδέτερο όνομα. Τελικώς υιοθετήθηκε η ονομασία Smart, από το Swatch Mercedes Art, ένα ακρωνύμιο που είχε ήδη γνωρίσει απήχηση εντός της MCC, ενώ παράλληλα συνέπιπτε και με την αγγλική λέξη smart (έξυπνος). Μάλιστα στην καθημερινότητα, η λέξη «smart» στα αγγλικά χρησιμοποιείται για να υποδηλώνει και τις έννοιες «ξύπνιος», «της μόδας» ή ακόμα και «σικ».