Η Συρία είναι μια χώρα της Μέσης Ανατολής που εκτείνεται μεταξύ του Ευφράτη ποταμού, της Αραβικής ερήμου και της Μεσόγειου θάλασσας.
Η Συρία, που υπήρξε χώρα κάτω από τη γαλλική κυριαρχία, έγινε ανεξάρτητη το 1946. Το 1958 σχημάτισε μαζί με την Αίγυπτο την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, από την οποία αποχώρησε το 1961 κι έγινε ανεξάρτητο κράτος. Το 1967 ηττήθηκε στον Πόλεμο των έξι ημερών και το Ισραήλ κατέλαβε τα Υψίπεδα του Γκολάν. Η Συρία κυβερνάται από το 1963 από το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ. Η ηγετική θέση του στην πολιτική ζωή της χώρας προβλέπεται από το Σύνταγμα. Στις 23 Φεβρουαρίου του 1966, με πραξικόπημα του υποστράτηγου Σαλάχ Τζεντίντ, η αριστερή πτέρυγα του σοσιαλιστικού κόμματος του Μπάαθ ανέτρεψε τον μετριοπαθή μπααθιστή Αμίν αλ Χαφίς, που βρισκόταν στην εξουσία από το 1964, και ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Συρίας. Πρόεδρος ορίστηκε ο Νουρ αντ Ντιν αλ Ατασί και τέσσερις ημέρες αργότερα συγκροτήθηκε κυβέρνηση από μαρξιστές γνωστούς ως «Κινέζους», λόγω φιλομαοϊκής απόκλισης.
Το πραξικόπημα σηματοδότησε σκλήρυνση της συριακής φράξιας στους κόλπους του παναραβικού μπααθικού κόμματος, με παρακλάδια στο Ιράν, το Λίβανο και την Ιορδανία. Το υπουργείο Άμυνας στη νέα κυβέρνηση ανέλαβε ο Χαφέζ αλ Άσαντ, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα συγκέντρωσε όλη την εξουσία στα χέρια του. Το 1969, το συριακό καθεστώς συγκλονίστηκε από τη διαμάχη των “εθνικιστών” με τους “προοδευτικούς” για τον έλεγχο της εξουσίας. Στο επίκεντρο της διαμάχης βρέθηκε η προτεινόμενη από τους εθνικιστές συγχώνευση των ενόπλων δυνάμεων Συρίας, Ιράκ και Ιορδανίας. Η κρίση ξέσπασε ανοικτά στις 24 Φεβρουαρίου του 1969 όταν το Ισραήλ πραγματοποίησε αεροπορική επιδρομή κατά στρατοπέδων της Φατάχ στα περίχωρα της Δαμασκού, στην οποία η συριακή πολεμική αεροπορία δεν προέβαλε ουσιαστικά καμία αντίσταση.
Η διαφορά δυναμικότητας δεν ήταν η μόνη εξήγηση: στις κατηγορίες των αντιπάλων του, ο υπουργός Άμυνας και αρχηγός των εθνικιστών, στρατηγός (της Αεροπορίας) Χαφέζ αλ Άσαντ, απάντησε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δημιουργία κοινής ανώτατης διοίκησης των ενόπλων δυνάμεων των τριών γειτονικών αραβικών κρατών. Για να γίνει πιο πειστικός, ο Άσαντ διέταξε τις πιστές σε αυτόν δυνάμεις να περικυκλώσουν τα κυβερνητικά και κομματικά κτίρια, κατηγορώντας παράλληλα τους προοδευτικούς ότι δεν είναι παρά ενεργούμενα της Μόσχας. Οι γραμμές της αντιπαράθεσης ήταν πλέον καθαρές: στο πλευρό των προοδευτικών συντάχθηκε ολόκληρος ο κομματικός μηχανισμός και σε εκείνο των εθνικιστών οι ένοπλες δυνάμεις. Μέχρι το τέλος Μαρτίου ο Άσαντ έδιωξε τους πλέον ευάλωτους από τους αντιπάλους του από τον κομματικό μηχανισμό και, κυρίως, από τον πιστό στους προοδευτικούς Τύπο.
Ωστόσο, καμία από τις δύο φατρίες δεν υπερίσχυσε απόλυτα. Παράλληλα, στο γειτονικό Ιράκ το κλυδωνιζόμενο καθεστώς προώθησε τη δική του λύση για “ένωση” των δύο κρατών, προκαλώντας διεθνώς φόβους για ενδοαραβικό πόλεμο. Μοιραία, η μόνη διέξοδος για τους Σύρους ήταν μία συμβιβαστική λύση, στην οποία περιλήφθηκαν σχεδόν όλες οι θέσεις του Άααντ πλην της προσέγγισης με τη Δύση. Ο Χαφέζ αλ Άσαντ έγινε τελικά πρόεδρος από το 1971 μέχρι και το θάνατό του το 2000. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 22 Απριλίου του 2007 το Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο κέρδισε 172 έδρες, ενώ οι ανεξάρτητοι κέρδισαν τις υπόλοιπες 78.
Η συμμετοχή ήταν της τάξεως του 56,12% και εξελέγησαν 30 γυναίκες υποψήφιες, όσες ακριβώς και στις εκλογές του 2003. Οι αντίπαλοι της κυβέρνησης και οι ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα έκαναν λόγο για νοθεία και για συμμετοχή μόλις 10%.
Από το 2011 διεξάγεται εμφύλιος πόλεμος. Ξεκίνησε ως σειρά διαδηλώσεων, μέρος της Αραβικής Άνοιξης, που μετά την βίαιη καταστολή τους εξελίχθηκαν σε ένοπλη εξέγερση.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ πάνω από 100.000 είναι οι νεκροί, μισοί από τους οποίους είναι πολίτες. Δεκάδες χιλιάδες είναι και οι πρόσφυγες εντός και εκτός της χώρας. Εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου η πόλη Χομς σήμερα είναι σχεδόν ολοσχερώς κατεστραμμένη.
Περίπου 290 χώροι ή μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στη Συρία έχουν καταστραφεί από τον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο όπως προκύπτει από δορυφορικές φωτογραφίες, σύμφωνα το Ινστιτούτο των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση και την Έρευνα (UNITAR).
Συρία με μια ματιά
Πρωτεύουσα της είναι η Δαμασκός.
Από το 2011 διεξάγεται εμφύλιος πόλεμος.
Περίπου 290 μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στη Συρία έχουν καταστραφεί από τον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο.
Συρία σχετικές ειδήσεις:
Συρία: Οι δυνάμεις του συριακού καθεστώτος και της Ρωσίας εισήλθαν στο Κομπάνι (pics&vid)
Συρία: Η είσοδος των δύο συμμαχικών δυνάμεων στο Κομπάνι έγινε έπειτα από μια συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι υπό κουρδική ηγεσία Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις.
Ντόναλντ Τραμπ: Μεγαλύτερη «τρομοκρατική απειλή» το PKK από τους τζιχαντιστές
Ντόναλντ Τραμπ: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ υποστήριξε ότι η Ουάσινγκτον «θα προσπαθήσει να βρει μια λύση» με την Τουρκία σχετικά με την επίθεσή της στη βορειοανατολική Συρία.
Αντίποινα Ερντογάν: Ετοιμάζει κυρώσεις ενάντια στον Τραμπ
Αντίποινα Ερντογάν: Τη Δευτέρα η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε κυρώσεις εις βάρος της Άγκυρας για την στρατιωτική της επέμβαση ενάντια στις υπό κουρδική ηγεσία Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF).
Μεβλούτ Τσαβούσογλου: Κουρδικές δυνάμεις απελευθέρωσαν τζιχαντιστές για να μας πολεμήσουν στη βόρεια Συρία
Μεβλούτ Τσαβούσογλου: Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας επιτέθηκε στις χώρες που διαφωνούν με την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη βορειοανατολική Συρία.
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Τα «γυρίζει» ο Σουλτάνος – Θα συναντηθεί με Πενς και Πομπέο
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετίν Αλτούν με ανάρτηση στο twitter τονίζει ότι ο Τούρκος πρόεδρος «προβλέπει να συναντήσει την αμερικανική αντιπροσωπεία».
Κυριάκος Μητσοτάκης: “Θα γίνουμε η ευχάριστη έκπληξη της Ευρωζώνης”
Κυριάκος Μητσοτάκης: O Πρωθυπουργός εκφράζει την πεποίθηση πως πρέπει να υπάρξουν συνέπειες για τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επιλέγουν να μην επωμιστούν το βάρος που τους αναλογεί στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού-προσφυγικού προβλήματος.
Γιώργος Κουμουτσάκος: Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αρμόδιος για τη Μεταναστευτική Πολιτική, τόνισε ότι η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει έναν μηχανισμό επιστροφής μεταναστών.