Χρήστος Στυλιανέας

Αυτοδίδακτος και με σπάνιο πολυσύνθετο δημιουργικό ταλέντο, ξεκίνησε να τραγουδάει στις γειτονιές του Πειραιά από μικρό παιδί. Το 1967 ξεκίνησε την σημαντική θητεία του στη δισκογραφία. Ασχολήθηκε, επίσης, με τη ζωγραφική και την αγιογραφία με πολλά πρωτότυπα έργα του να βρίσκονται σε Ιερούς Ναούς, μοναστήρια και ιδιωτικές συλλογές, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το 1984 ο Χρήστος Στυλιανέας, αφού είχε μείνει 2 χρόνια μόνος του στην Πάτρα λόγω της συνεργασίας του με το νυχτερινό κέντρο “Χάραμα”, έφερε και την οικογένειά του από την Αθήνα στα Βραχνέικα Πατρών, γιατί θεώρησαν με τη σύζυγό του, Βούλα Γκάνια, πως για τα παιδιά τους η ζωή μακριά από την πόλη θα ήταν πιο ποιοτική.

Όταν τα γράψανε στο σχολείο της περιοχής, παρατήρησαν ότι έλλειπαν τα καλλιτεχνικά, κάτι που δεν τους άρεσε καθόλου. Αποφάσισαν, λοιπόν, να αναλάβουν αφιλοκερδώς όλες τις εκδηλώσεις του Δημοτικού Σχολείου Βραχνεϊκων με δικά τους έξοδα ότι συμπεριλάμβανε κάθε εκδήλωση από μουσικά όργανα, σκηνικά, προσκλήσεις, διαλόγους θεατρικών έργων, στολές, κοστούμια, πανό κλπ. Όλες οι εκδηλώσεις αυτά τα 10 χρόνια, (1984-1994) είχαν μεγάλη επιτυχία, με μεγάλη προσέλευση και αρκετές συμμετοχές. Πολλά από τα παιδιά της περιοχής στην πορεία ακολούθησαν τη μουσική και την υποκριτική. Σε όλες τις εκδηλώσεις συμμετείχαν και τα 5 παιδιά τους πότε στα φωνητικά, πότε παίζοντας κάποιο μουσικό όργανο και πότε στα θεατρικά.

Τον χαρακτήριζε η καλοσύνη και η απλότητα, βοήθησε πολύ κόσμο οικονομικά και ψυχολογικά χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα, σιωπηλά και με διακριτικότητα. Απέφευγε τα φώτα της δημοσιότητας και σπάνια έδινε συνεντεύξεις. Πολλοί μουσικοί τον χαρακτηρίζουν δάσκαλό τους και έγραψαν πολύ συγκινητικά λόγια στα κοινωνικά δίκτυα με την ανακοίνωση του θανάτου του και για πολλούς ήταν ο τελευταίος μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής της εποχής του.

Ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, με το άγγελμα του θανάτου του Χρήστου Στυλιανέα, εξέφρασε τη θλίψη του και τα θερμά του συλλυπητήρια, στην οικογένειά του και στους φίλους του. Συλλυπητήρια εξέφρασε επίσης η πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Δήμου Πατρέων, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη – Θεοδωρακοπούλου, ο μουσικοσυνθέτης Σπύρος Σαμοΐλης καθώς επίσης πολλοί από τον καλλιτεχνικό χώρο.

Στους LP δίσκους του (ατομικούς και συμμετοχές) περιλαμβάνονται οι τίτλοι:

• «Κραυγή στα πέρατα» (1976)
• «Η φωτογραφία» (1979)
• «Φθινοπωρινές αναμνήσεις» (1982)
• «Έξω ντέρτια» (1984)
• «Ζιγκ Ζαγκ – Απ’ το “Χάραμα” της Πάτρας» (1985)
• «Ο λαϊκός τραγουδιστής» (1988)
• «Αγαπάω» (1989)
• «Θα περάσεις με κόκκινο φως» (1991)
• «Εδώ Σαχάρα» (1992)
• «Παραβάτης» (1992)
• «Προσεχώς μπορεί» (1994)