Ελένη Καστάνη

Η Ελένη Καστάνη γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου 1960 στη Σητεία της Κρήτης. Η μητέρα της ήταν μοδίστρα και ο πατέρας της υπάλληλος του δήμου. Όταν ήταν 12 ετών, ο πατέρας της αυτοκτόνησε, αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του και τις δύο κόρες τους. Μεταγενέστερα, λόγω σπουδών της αδελφής της Ελένης, η οικογένεια μετακόμισε στα Εξάρχεια, όπου και τελείωσε το λύκειο εκεί. Η Καστάνη, έως σήμερα δεν έχει μετακομίσει από την περιοχή. Όταν η Καστάνη είπε στη μητέρα της ότι θέλει να ασχοληθεί με την υποκριτική, της πρότεινε να τελειώσει μία άλλη σχολή πρώτα και αργότερα να πάει στη Δραματική Σχολή. Τότε, για 3-4 χρόνια σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, στη Βιομηχανική Σχολή, χωρίς όμως να πάρει ποτέ δίπλωμα. Έτσι, αμέσως γράφτηκε στη Δραματική Σχολή Βεάκη, από την οποία και αποφοίτησε.

Αφού τελείωσε την Δραματική Σχολή, άρχισε την παρουσίαση της στην τηλεόραση, συμμετέχοντας σε σειρές όπως οι Τρεις Χάριτες (1990) και το Δις εξαμαρτείν (1993). Αν και κατεξοχήν κωμική ηθοποιός, στον κινηματογράφο έγινε γνωστή στη δραματική ταινία Κωνσταντίνου Γιάνναρη, Δεκαπενταύγουστος (2001). Εκτός αυτής, έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές γνωστές ελληνικές κωμικές ταινίες όπως το Safe Sex (1999), Πρώτη φορά νονός (2007), το Νήsos (2009) και το Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (2011). Παράλληλα ξεκίνησε να κάνει περιοδείες. Γρήγορα της πρότειναν συνεργασία το ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας και το Εθνικό. Θεατρικά καθιερώθηκε στο Παρκ, στο πλευρό του Γιώργου Κιμούλη “Άρτζι Μπούρτζι και… Ελλάς”, αλλά και στην παράσταση της Καλογεροπούλου, στο πλευρό του Σταμάτη Φασουλή.

Τη δεκαετία αυτή εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση, στην τηλεταινία Χώμα και νερό, το 1985 στην ΕΡΤ. Ενώ την ίδια δεκαετία συμμετείχε και σε δύο βιντεοταινίες, το Ραδιοπειρατή αγάπη μου (1988) και το Δύο φορές ψεύτης (1989). Στην επόμενη δεκαετία συμμετείχε σε κάποιες δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές όπως το Τρεις Χάριτες (1990) και το Δις εξαμαρτείν (1993). Το 1993, συμμετέχει και για πρώτη φορά σε κινηματογραφική ταινία, το Αυτόπτης μάρτυς του Μάρκου Χολέβα.To 1999, έτυχε περισσότερης δημοτικότητας, με τη συμμετοχή της στην ταινία των Ρέππα – Παπαθανασίου, Safe Sex.

Το 2000, γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τη συμμετοχή της στη σειρά “Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή”, μια σειρά όμως που κόπηκε τελικά μετά από 6 επεισόδια. Το 2001, πραγματοποίησε την εμφάνιση που της προσέφερε την μεγαλύτερη δημοτικότητα, στην ταινία Κωσταντίνου Γιάνναρη, Δεκαπενταύγουστος. Η ταινία βραβεύθηκε από την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, ενώ επελέγη να συμμετάσχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

• Το 2005, συμμετείχε σε άλλη μία ταινία με διακρίσεις, το Όμηρος, η οποία απέσπασε βραβείο Σκηνοθεσίας και 3ο Βραβείο Ταινίας Μυθοπλασίας, στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
• Αργότερα συμμετείχε σε 4 κωμικές ταινίες, ως πρωταγωνίστρια σχεδόν σε όλες: Το ΔώΡΟ (2007), το Πρώτη Φορά νονός (2007), το Πεθαίνω για σένα! και το Νήsos (2009), το οποίο έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία.
• Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, συμμετείχε περισσότερο σε τηλεοπτικές σειρές, με πιο γνωστές τις Δροσουλίτες, το Επτά Θανάσιμες Πεθερές, το Βέρα στο δεξί, το Κόκκινο δωμάτιο κ.λπ.
• Τη δεκαετία αυτή συμμετείχε μόνο σε μία κινηματογραφική ταινία και συνέχεια του Νήsos, την Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (2011).
• Ενώ οι τηλεοπτικές της εμφανίσεις συνεχίστηκαν με Το αμάρτημα της μητρός μου, το Δια ταύτα, Το σόι Σου αλλά και ο πρωταγωνιστικός ρόλος στη σειρά Κάνε γονείς να δεις καλό.