Κρίστεν Στιούαρτ

Η Στιούαρτ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες, της Καλιφόρνια. Ο πατέρας της, Τζον Στιούαρτ, είναι διευθυντής πλατώ και τηλεοπτικός παραγωγός που έχει δουλέψει για τη Fox. Η μητέρα της, Τζουλς Μανν-Στιούαρτ, είναι επόπτρια σεναρίων με καταγωγή από το Μαρούτσιντορ του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας που έχει σκηνοθετήσει την ταινία K-11. Έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό, τον Κάμερον Μπ. Στιούαρτ, και δύο υιοθετημένους αδερφούς, τον Ντάνα και τον Τέιλορ. Η Στιούαρτ παρακολουθούσε μαθήματα σε σχολείο μέχρι την Β’ γυμνασίου και συνέχισε την εκπαίδευσή της εξ αποστάσεως μέχρι να αποφοιτήσει.

Μεγαλώνοντας σε οικογένεια που εργαζόταν στα παρασκήνια, η Στιούαρτ σκεφτόταν να γίνει σεναριογράφος/σκηνοθέτης, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε να γίνει ηθοποιός. «Ποτέ δεν ήθελα να είμαι το επίκεντρο της προσοχής — δεν ήμουν αυτό το ‘Θέλω να γίνω διάσημη, θέλω να γίνω ηθοποιός’ είδος παιδιού. Ποτέ δεν έψαξα την ηθοποιία, όμως συνέχεια έκανα πρόβα το αυτόγραφό μου γιατί μου αρέσουν τα στυλό. Συνήθιζα να γράφω το όνομά μου στα πάντα». Η υποκριτική καριέρα της Στιούαρτ ξεκίνησε στην ηλικία των οκτώ, όταν ένας ατζέντης την παρακολούθησε να παίζει σε ένα Χριστουγεννιάτικο θεατρικό στο δημοτικό.

Μετά από ένα χρόνο οντισιόν, η Στιούαρτ πήρε τον πρώτο της ρόλο σε ένα μικρό, βουβό μέρος της αυθεντικής ταινίας της Ντίσνευ, Δέκατος Τρίτος Χρόνος (The Thirteenth Year). Έπειτα, επιλέχτηκε να παίξει στην ταινία The Flintstones in Viva Rock Vegas ως «το κορίτσι που ρίχνει το δαχτυλίδι» («ring toss girl»). Εμφανίστηκε επίσης σε μια ταινία ανεξάρτητης παραγωγής The Safety of Objects (2001), στο ρόλο της κόρης αγοροκόριτσο μιας ανύπαντρης μητέρας με προβλήματα (Πατρίσια Κλάρκσον). Η Στιούαρτ έπαιξε άλλη μια φορά το αγοροκόριτσο, διαβητική κόρη μιας χωρισμένης μητέρας (Τζόντι Φόστερ) στην ταινία Δωμάτιο Πανικού (2002). Για την ερμηνεία της προτάχθηκε για το βραβείο Young Artist Award.

Μετά την επιτυχία στο Δωμάτιο Πανικού η Στιούαρτ επιλέχθηκε να παίξει σε ακόμα ένα θρίλερ, το Cold Creek Manor (2003), παίζοντας τον ρόλο της κόρης των χαρακτήρων του Ντένις Κουέιντ και της Σάρον Στόουν. Προτάχθηκε για άλλη μια φορά για τον ρόλο της για το βραβείο Young Artist Award. Κάπου σε αυτό το σημείο της καριέρας της άρχισε την κατ’ οίκον εκπαίδευση.

Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της Στιούαρτ ήταν στην ηλικία των 14 στην παιδική κωμωδία δράσης Catch That Kid (2004), μαζί με τον Μαξ Θιέριοτ και τον Κόρμπιν Μπλου. Εκείνη τη χρονιά η Στιούαρτ έπαιξε επίσης τον ρόλο της Λίλα στο θρίλερ Undertow (2004). Η Στιούαρτ πρωταγωνίστησε στην τηλεταινία της Lifetime/Showtime Speak (2004), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λόρι Χαλς Άντερσον. Η Στιούαρτ, 13 ετών τον καιρό των γυρισμάτων, υποδύθηκε μια πρωτοετή λυκείου, τη Μελίντα Σορντίνο, η οποία αφού βιαστεί σχεδόν σταματάει να μιλάει. Η ερμηνεία της επαινέθη ευρέως, με τη New York Times να δηλώνει “Η Στιούαρτ δημιουργεί ένα πειστικό χαρακτήρα γεμάτο πόνο και αναταραχή.

Η Στιούαρτ εμφανίστηκε στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Zathura (2005), παίζοντας τον ρόλο της Λίσα, την ανεύθυνη μεγαλύτερη αδερφή δύο αγοριών. Παίζοντας το επιτραπέζιο παιχνίδι τους, μετατρέπουν το σπίτι τους σε ένα διαστμόπλοιο που εκσφενδονίζεται εκτός ελέγχου στο διάστημα. Η ταινία επαινέθη από τους κριτικούς αλλά η ερμηνεία της Στιούαρτ δεν μάζεψε πολλή προσοχή από τα μέσα. Ο χαρακτήρας της είναι ακινητοποιημένος στη περισσότερη διάρκεια της ταινίας. Την επόμενη χρονιά έπαιξε τον ρόλο της Μάγια στην ταινία Fierce People (2006), σκηνοθετημένη από τον Γκρίφιν Νταν. Μετά από αυτή την ταινία, πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τζες Σόλομον στο υπερφυσικό θρίλερ The Messengers.

Η Στιούαρτ εμφανίστηκε ως την έφηβη Λούσι Χάρντγουικ στο In the Land of Women (2007), ένα ρομαντικό δράμα με πρωταγωνιστές την Μεγκ Ράιαν και τον Άνταμ Μπρόντι. Η ταινία, όπως και η ερμηνεία της Στιούαρτ, δέχθηκε μεικτές κριτικές. Αυτή την ίδια χρονιά, η Στιούαρτ είχε ένα μικρό ρόλο στη κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου Into the Wild, με σκηνοθέτη τον Σον Πεν. Για την απεικόνιση της Τρέισι – μια έφηβη τραγουδίστρια που ερωτεύεται τον νεαρό ταξιδευτή Κρίστοφερ Μακ Καντλες (παιγμένο από τον Εμίλ Χίος) – η Στιούαρτ δέχθηκε μεικτές κριτικές. Ενώ το Salon.com θεώρησε τη δουλειά της «μία ανθεκτική, συναισθηματική ερμηνεία», και το Chicago Tribune σημείωσε πως έκανε μια «έντονα καλή δουλειά για τον μικρό ρόλο που είχε», ο κριτικός του Variety Ντένις Χάρβεϊ είπε, «Δεν είναι ξεκάθαρο αν η Στιούαρτ επιδιώκει να παίξει την χίπισσα Τρέισι τόσο σαχλά, ή αν της βγαίνει έτσι».

Μετά το Into the Wild, η Στιούαρτ είχε μια cameo εμφάνιση στο Jumper και εμφανίστηκε επίσης στο What Just Happened, το οποίο βγήκε στις αίθουσες τον Οκτώβριο του 2008. Συμπρωταγωνίστησε στο The Cake Eaters, μια ανεξάρτητης παραγωγής ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο σε φεστιβάλ κινηματογράφου. Και η ταινία και η ερμηνεία της Στιούαρτ δέχθηκαν πολλές θετικές κριτικές. Κριτικοί όπως ο Μπιλ Γκούντικουντζ από το The Arizona Republic είπε πως η Στιούαρτ «πραγματικά λάμπει… Είναι εξαιρετική και στις δυο πτυχές της ερμηνείας της, δίνοντας στη Τζόρτζια την δύναμη που αψηφά οποιαδήποτε μορφή λύπησης μπορεί να νοιώσει κάποιος για αυτήν, χωρίς να μας αφήνει να ξεχνούμε την ευπάθεια της».

Στις 16 Νοεμβρίου του 2007, η Summit Entertainment ανακοίνωσε πως η Στιούαρτ θα έπαιζε τον κύριο χαρακτήρα Ιζαμπέλλα «Μπέλλα» Σουάν στην ταινία Λυκόφως, βασισμένη στο ομώνυμο ρομαντικό bestseller μυθιστόρημα της Στέφενι Μέγιερ. Η Στιούαρτ βρισκόταν στο πλατό της ταινίας Adventureland όταν η σκηνοθέτις Κάθριν Χαρντγουικ την επισκέφθηκε για ένα άτυπο screen test, το οποίο «αιχμαλώτισε» την σκηνοθέτη. Πρωταγωνίστησε δίπλα στον Ρόμπερτ Πάτινσον , ο οποίος παίζει τον Έντουαρντ Κάλλεν, το βρικόλακα αγόρι της. Η ταινία ξεκίνησε την παραγωγή τον Φεβρουάριο του 2008 και τελείωσε τα γυρίσματα τον Μάιο του 2008.

Το Λυκόφως βγήκε στις εγχώριες αίθουσες στις 21 Νοεμβρίου του 2008. Η ερμηνεία της Στιούαρτ μάζεψε μεικτές κριτικές με μερικούς κριτικούς να την περιγράφουν ως «την ιδανική επιλογή» και να την επαινούν για της μεταφορά της «αποστασιοποίησης της Μπέλλα, καθώς και την ανάγκη της να ξεσπάσει μέσα από αυτήν». Άλλοι έκριναν την υποκριτική της ως «ξύλινη» και την έλλειψη ποικιλίας στις εκφράσεις του προσώπου της, τις οποίες περιέγραφαν ως «κενές».

Δέχθηκε έπαινο για τον ρόλο της στην ταινία Adventureland (2009), μια δραματική κωμωδία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γκρεγκ Μοττόλα, και με συμπρωταγωνιστή τον Τζέσι Άιζενμπερκ. Ο κριτικός Τζέιμς Μπεραρντινέλι από το Reelviews είπε, «η Στιούαρτ είναι παραπάνω από ελκυστική σε αυτό το ρόλο – κάνει την Εμ μια εντελώς συνειδητοποιημένη γυναίκα, και μερική από την πιο περίπλοκη ανάπτυξη είναι αποτέλεσμα αυτού που παρατηρεί η κάμερα στα μάτια της Στιούαρτ». Ο Κίνεθ Τουράν των Los Angeles Times είπε πως η Στιούαρτ ήταν «πανέμορφη, αινιγματική και πολύ πεπειραμένη» και ο Τζέιμς Ρόσι δήλωσε, «η ευάλωτη, στοιχειωμένη δύναμη της Στιούαρτ χρησιμοποιείται με καλό αποτέλεσμα». Η Στιούαρτ ξαναεμφανίστηκε ως Μπέλλα στο σίκουελ Το Έπος του Λυκόφωτος: Νέα Σελήνη, και για άλλη μια φορά έλαβε μεικτές κριτικές για την ερμηνεία της. Ο Τζόρνταν Μίντζερ από το Variety αποκάλεσε την Στιούαρτ «την καρδιά και την ψυχή της ταινίας» και την επαίνεσε που έδωσε «και βάρος και βάθος στο διάλογο… έκανε τις ψυχολογικές πληγές της Μπέλλα να φαίνονται σαν το αληθινό θέμα.»

Από την άλλη, ο Μανόλα Ντάργκις των New York Times είπε πως «η θλίψη του μοναχικού κοριτσιού της Στιούαρτ σύντομα γίνεται κουραστική», και ο Μπίλι Γκούντικουντζ από το The Arizona Republic δήλωσε «η Στιούαρτ είναι μία τεράστια απογοήτευση… Ρουφάει την ενέργεια από την ταινία». Επανήλθε στον ρόλο στο Έπος του Λυκόφωτος: Έκλειψη. Στην 82η Ετήσια Απονομή των Βραβείων την Ακαδημίας το 2010, η Στιούαρτ και ο συμπρωταγωνιστής της στο Λυκόφως Τέιλορ Λότνερ παρουσίασαν ένα αφιέρωμα προς τιμή του είδους ταινιών τρόμου. Την ίδια χρονιά απέσπασε το βραβείο BAFTA καλύτερης ανερχόμενης ηθοποιού.

Το 2009, η Στιούαρτ πρωταγωνίστησε στην ταινία The Yellow Handkerchief, που έκανε το ντεμπούτο της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance και κυκλοφόρησε στις αίθουσες το 2010 από την Samuel Goldwyn Films. Πρωταγωνίστησε επίσης δίπλα στον Τζέιμς Γκαντολφίνι στο Welcome to the Rileys, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance τον Ιανουάριο του 2010. Το 2010, η Στιούαρτ υποδύθηκε την ροκ σταρ Τζόαν Τζετ στην ταινία The Runaways, μια βιογραφική ταινία της ομώνυμης μπάντας του τίτλου από την σεναριογράφο και σκηνοθέτρια Φλόρια Σιτζισμόντι. Η Στιούαρτ γνώρισε την Τζετ το 2008–2009 την πρωτοχρονιά για να προετοιμαστεί για τον ρόλο. Ηχογράφησε πιο πριν τραγούδια σε στούντιο για την ταινία. Δέχθηκε έπαινο για την ερμηνεία της: η Metro Times έγραψε, «Τελικά αποδείχθηκε ότι η Στιούαρτ είναι πολύ καλή στο να συλλαμβάνει την παγωμένη, σκληρή-αλλά-κουλ κοριτσίστικη συμπεριφορά της Τζετ, προσθέτοντας τις πινελιές ευπάθειας που χρειάζονται που μετατρέπουν την ερμηνεία καταπληκτική… Η Στιούαρτ είναι πραγματική ροκ σταρ εδώ». Επίσης, ο Α. Ο. Σκοτ των New York Times σημείωσε «Δεσποινίς Στιούαρτ, προσεκτική και ανεπιτήδευτη, δίνει στην ταινία ράχη και ψυχή». Την ίδια χρονιά, η Στιούαρτ κατατάχθηκε ως την πιο υψηλά αμειβόμενη γυναίκα ηθοποιό στη 2010’s Top Hollywood Top Earners List του Vanity Fair, με εκτιμώμενα έσοδα 28,5 εκατομμύρια δολάρια για τους κινηματογραφικούς της ρόλους το 2010.

Το Έπος του Λυκόφωτος: Χαραυγή – Μέρος 1 βγήκε στις αίθουσες στις 18 Νοεμβρίου το 2011. Αν και η ταινία έλαβε αρνητικές κριτικές, η ερμηνεία της Στιούαρτ επαινέθη. Ο Γκάμπριελ Τσονγκ αποκάλεσε την ερμηνεία της Στιούαρτ «μαγευτική» και είπε ότι «κάνει κάθε συναίσθημα [της Μπέλλα] έντονα αισθητό που έχει μια γκάμα από χαρά, φόβο, άγχος, αγωνία και πάνω απ’ όλα ήσυχη και σταθερή αποφασιστικότητα». Ο Νταν Κόνις του The Village Voice είπε πως η Στιούαρτ «υποβαθμίζει όμορφα» τον ρόλο. Μερικοί κριτικοί βρήκαν τη χημεία του Πάτινσον και της Στιούαρτ ελλειπή και είπαν πως η σχέση έμοιαζε με «γρίφο» στην οθόνη, ή ότι κανείς από τους τρεις πρωταγωνιστές δεν ήταν πειστικοί στον ρόλο τους.

Ολοκλήρωσε τον ρόλο της στο φινάλε, Το Έπος του Λυκόφωτος: Χαραυγή – Μέρος 2, τον Νοέμβριο του 2012. Η ταινία, παρά την μεικτή κριτική αποδοχή, ήταν επιτυχία στο box office, φέρνοντας έσοδα που έφταναν κοντά στα $830 εκατομμύρια παγκοσμίως, κάνοντας την την 40η ταινία με τα υψηλότερα κέρδη, και την πιο οικονομικά επιτυχημένη ταινία της σειράς ταινιών του Λυκόφωτος. Στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes, η ταινία έχει 48% βαθμολογία rotten, σύμφωνα με 174 κριτικές με την κοινή γνώμη να δηλώνει: «Είναι το πιο απολαυστικό κεφάλαιο στο Έπος του Λυκόφωτος, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να κάνει το Έπος του Λυκόφωτος: Χαραυγή – Μέρος 2 άξιο θέασης από θεατές που δεν θεωρούν ήδη τους εαυτούς τους ανάμεσα στους θαυμαστές του franchise.»

Στις 6 Δεκεμβρίου του 2011, η Στιούαρτ ονομάστηκε νούμερο ένα στη λίστα του περιοδικού Forbes ως «Hollywood’s Best Actors for the Buck». Στις 13 Ιανουαρίου του 2012 έγινε το πρόσωπο ενός νέου ανωνύμου αρώματος Balenciaga. Τον Ιούνιο, το όνομά του προωθήθηκε ως «Florabotanica».Η Στιούαρτ πρωταγωνίστησε ως Χιονάτη στην ταινία Snow White and the Huntsman (2012). Η Στιούαρτ εμφανίζεται ως Μαιριλού στο On the Road, την κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Τζακ Κέρουακ, το οποίο έγινε κλασικό έργο.

Σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, η Στιούαρτ ήταν η πιο υψηλά αμειβόμενη ηθοποιός το 2012, με συνολικά έσοδα $34.5 εκατομμύρια. Εισέπραξε $12.5 εκατομμύρια για κάθε μια από τις δυο τελευταίες μεταφορές των ταινιών της σειράς Λυκόφως, συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων. Κατατάχθηκε στο #7 στη λίστα του AskMen ως Top 99 Women για το 2013.

2013-παρόν

Στις 11 Δεκεμβρίου του 2013, ο οίκος Chanel ανακοίνωσε πως η Στιούαρτ ήταν το «νέο πρόσωπο» τους για μια κολεξιόν μόδας εμπνευσμένη από τη Δύση. Η καμπάνια φωτογραφήθηκε από τον Καρλ Λάγκερφελντ και δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο τον Μάιο του 2014. Το 2014 η Balenciaga έβγαλε ένα καινούριο άρωμα, το Rosabotanica, με τη Στιούαρτ να παραμένει το πρόσωπο της μάρκας.

Το Camp X-Ray, η πρώτη της ταινία του 2014, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance το 2014 στις 17 Ιανουαρίου. Η απεικόνισή της μιας νεαρής στρατιωτικού που τοποθετείται στο Γκουαντάναμο γνώρισε θετικές κριτικές από τους κριτικούς. Ο Ντέιβιντ Ρούνεϊ του The Hollywood Reporter το αποκάλεσε «η καλύτερη της δουλειά μέχρι σήμερα [παίζοντας τον ρόλο] μιας άπειρης στρατιωτικού φρουρού», ενώ ο Ζαν Μπρουκς του The Guardian είπε, «Είναι ένας ρόλος που μας θυμίζει πόσο έξοχη ερμηνεύτρια ηταν στα όμοια Into the Wild και Adventureland.»

Η Στιούαρτ έπειτα εμφανίστηκε μαζί με την Ζιλιέτ Μπινός και την Κλόη Γκρέις Μορέτς στην ταινία Clouds of Sils Maria. Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 2014. Η ερμηνεία της στην ταινία της χάρισε κριτική αναγνώριση. Ο Τοντ ΜακΚάρθι από το The Hollywood Reporter είπε ότι «το σύνηθες χαμηλών τόνων στυλ της Στιούαρτ, το οποίο μπορεί να έχει κοινά όρια με την μονοτονία, λειτουργεί ως μια αποτελεσματικά υποβαθμισμένη αντίθεση». Ο Πήτερ Ντεμπρούτζ του Variety την επευφήμησε, λέγοντας ότι «η Στιούαρτ είναι η μόνη που πραγματικά ενσαρκώνει αυτό που ο χαρακτήρας της Μπινός φοβάται περισσότερο, αντιμετωπίζοντας την πιο μελετημένη τεχνική της μεγαλύτερης σε ηλικία ηθοποιού με την ίδια αυθόρμητη, ταραγμένη ενέργεια που την καταστεί την πιο συναρπαστικά ενδιαφέρουσα ως προς την θέαση Αμερικανίδα ηθοποιό της γενιάς της». Ο Ρόμπι Κόλιν από το Daily Telegraph την επευφήμησε, λέγοντας «…είναι η Στιούαρτ αυτή που πραγματικά ακτινοβολεί εδώ. Η Βαλεντίν είναι πιθανώς ο καλύτερος της ρόλος μέχρι σήμερα: είναι έντονη και διακριτική, αναγνωρίσιμη και μετά ξαφνικά απόμακρη, και τέλος, η εκπληκτική συστροφή χειρίζεται με την εκπληκτική ελαφρότητα ενός αγγίγματος». Για τον ρόλο η Στιούαρτ κέρδισε το Βραβείο César Καλύτερης Ηθοποιού Β΄ Γυναικείου Ρόλου, που την έκανε την πρώτη Αμερικανίδα ηθοποιό που λαμβάνει υποψηφιότητα εδώ και τριάντα χρόνια και τον δεύτερο νικητή από την Αμερική μετά τον Άντριεν Μπρόντι, που κέρδισε το César Καλύτερου Ηθοποιού Α΄ Ανδρικού Ρόλου το 2003.

Η Στιούαρτ εμφανίστηκε δίπλα στην Τζούλιαν Μουρ στην ταινία Still Alice, μια δραματική ταινία που έκανε την πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2014. Η ερμηνεία της έλαβε επαίνους από τους κριτικούς. Ο Πήτερ Τρέιβερς από το Rolling Stone την αποκάλεσε «θαυμάσια ζωντανή και αμφιλεγόμενη» και είπε «ακόμα και αν το Still Alice καμιά φορά ξεγλιστρά στο συναίσθημα, η Μουρ και η Στιούαρτ είναι αστείες, άγριες και λαμπρές».

• Η Στιούαρτ επιλέχθηκε να παίξει στην ταινία Anesthesia του Τιμ Μπλέικ Νέλσον, ένα ανεξάρτητο δράμα για μια ομάδα Νεοϋορκέζων. Από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο του 2014, γύρισε την ταινία American Ultra δίπλα στον Τζέσι Άιζενμπερκ.
• Συμπρωταγωνίστησε με τον Νίκολας Χουλτ στην φουτουριστική ιστορία αγάπης του Ντρέικ Ντορέμους Equals. Τα γυρίσματα έγιναν στην Ιαπωνία και την Σιγκαπούρη από τον Αύγουστο έως τον Σεπτέμβριο του 2014.
• Το 2015, επιβεβαιώθηκε πως η Στιούαρτ θα λάβει μέρος στο Ατιτλοφόρητο Πρότζεκτ της Κέλλυ Ράιχαρντ, και το 2016 πρωταγωνίστησε στην ταινία Café Society του Γούντι Άλεν, μαζί με τον Στιβ Καρέλ και τον Τζέσι Άιζενμπερκ, σημειώνοντας την τρίτη συνεργασία με τον τελευταίο.
• Αναφέρθηκε πως η Στιούαρτ ήταν σε συζητήσεις για να συμμετάσχει στην ταινία του Ανγκ Λι, Billy Lynn’s Long Halftime Walk.
• Η Στιούαρτ συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον σκηνοθέτη της ταινίας Clouds of Sils Maria, Ολιβιέ Ασάγιας, και πρωταγωνίστησε στην ταινία του με τίτλο Personal Shopper, μια ιστορία φαντασμάτων που λαμβάνει χώρο στον υπόκοσμο της μόδας.
• Το 2016, πρωταγωνίστησε στο βιντεοκλίπ “Ride ‘Em On Down” των Rolling Stones.