Ψυχικό

Ήταν από τις πρώτες περιοχές που κατοικήθηκαν πέριξ του κέντρου της Αθήνας. Οικοδομήθηκε και εκτείνεται γύρω από και πάνω στα Τουρκοβούνια από την ανατολική μεριά και, σε συνδυασμό με τη ρυμοτομία της πρότυπης αγγλικής κηπούπολης και το υψηλό εισοδηματικό επίπεδο των κατοίκων του, κατόρθωσε να διατηρήσει το χαρακτήρα της κοινότητας μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια. Είναι από τις περιοχές της Αθήνας με το περισσότερο πράσινο και με πολύ καλή θέα, ενώ πολλοί είναι οι δρόμοι όπου θα δει κανείς τους κατοίκους να απολαμβάνουν τον περίπατό τους ή μια βόλτα με το ποδήλατο. Ο συντελεστής δόμησης παραμένει ακόμη και σήμερα στο 0,6 με αποτέλεσμα η περιοχή να είναι αραιοκατοικημένη.

Εκτός του χαρακτήρα κηπούπολης, το Ψυχικό αποτελεί μια από τις ακριβότερες περιοχές της χώρας (στατιστικά ο ακριβότερος δήμος από το 1970)[εκκρεμεί παραπομπή] λόγω των υψηλής αρχιτεκτονικής αισθητικής και πολυτέλειας κτιρίων του, πολλά από τα οποία είναι μοναδικά σε πανελλήνιο επίπεδο δείγματα ρυθμών της αστικής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα  και παράλληλα λόγω της ελάχιστης απόστασης από το κέντρο της Αθήνας συγκριτικά με άλλες κηπούπολεις όπως π.χ. η Κηφισιά, οι Θρακομακεδόνες, ο Διόνυσος και η Εκάλη. Στο Δήμο Ψυχικού εδρεύουν πολυάριθμες Πρεσβείες και προξενεία, καθώς και ιδιωτικά σχολεία όπως το Κολλέγιο Αθηνών, το Αρσάκειο και τη Σχολή Μωραΐτη.

To Νέο Ψυχικό

To Νέο Ψυχικό είναι συνοικισμός του Δήμου Φιλοθέης Ψυχικού στο Βόρειο Τομέα της Αθήνας της Περιφέρειας Αττικής. Ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 10.901 άτομα και η έκτασή του ανέρχεται σε 1 χμ2 Πρόκειται για μια μικρή συνοικία που αναπτύχθηκε πέριξ της τότε μικρής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας. Αρχικά δημιουργήθηκε ως προέκταση του Χαλανδρίου, αν και πριν την δημιουργία ανεξάρτητης κοινότητας, ανήκε διοικητικά στον δήμο Χαλανδρίου. Οι πρώτες κατοικίες οικοδομούνται από Αθηναίους που μετακινούνται προς τα ανατολικά του κέντρου των Αθηνών, έπειτα από το πληθυσμιακό κύμα που δέχεται η Αθήνα κατά τη μικρασιατική καταστροφή το 1923, ενώ στις 26 Σεπτεμβρίου 1946 μετονομάζεται ως αυτόνομη Κοινότητα Νέου Ψυχικού.

• Πρώτος αιρετός πρόεδρος της Κοινότητας Νέου Ψυχικού ήταν ο Κωνσταντίνος Παραδέλης.
• Το 1964 εξελέγη πρόεδρος ο Παπασπύρου, ο οποίος επανεξελέγη μετά την πτώση της χούντας, το 1975 και τον διαδέχθηκε η Αγλαΐα Σταφυλά, η οποία υπηρέτησε ως τελευταία πρόεδρος της κοινότητας, από το 1979 ως το 1982.
• Το 1982 η κοινότητα συμπλήρωσε 10.000 κατοίκους και αναγνωρίστηκε σε Δήμο.
• Αργότερα παρατηρείται μια μετακίνηση αποστράτων στρατιωτικών προς τα αναπτυσσόμενα βορειοανατολικά προάστια και μείωση πληθυσμού.
• Παραδοσιακά ο συνοικισμός δέχεται πληθυσμό των σωμάτων ασφαλείας που μετακινούνται από τις βορειοανατολικές συνοικίες του Κεντρικού Τομέα Αθηνών, όπως το Κολωνάκι, του Γκύζη, Λ. Αλεξάνδρας, του Γουδή και τους Αμπελοκήπους.