Το «μπλα μπλα» περί ανέμων και υδάτων κάνει καλό
Παλιά με τρομοκρατούσαν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες των παιδιών μου. Στεκόμουν έξω από το γήπεδο με γονείς τους οποίους γνώριζα ελάχιστα και πάλευα με τις κουβέντες για το πόσο καλοί είναι οι προπονητές, πόσο καλός είναι ο τάδε που φέρνει πορτοκάλια, τι ωραία που είναι που βγήκε ο ήλιος. Ασχετα με το πόσο ωραία ήταν η μέρα, εγώ ευχόμουν να ήταν μαζί μου, εκεί στην άκρη του γηπέδου, η καλύτερή μου φίλη.
