Τατουάζ

Το τατουάζ ή δερματοστιξία είναι μια μορφή τροποποίησης του σώματος με την τεχνική της εισαγωγής ανεξίτηλου μελανιού στο χόριο στρώμα του δέρματος με σκοπό την αλλαγή του χρώματός του.

Η λέξη tattoo, ή tattow στον 18ο αι., είναι δανεισμένη από την Πολυνησιακή λέξη tatau, που σημαίνει ορθός, έντεχνος. Το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης δίνει την ετυμολογία της λέξης tattoo σαν «Στον 18ο αι. tattaow, tattow. Στα νησιά της Πολυνησίας (Ταϊτή, Σαμόα, Τόνγκα, κλπ) tatau. Στους Νήσους Μαρκέζα, Tatu.». Πριν την εισαγωγή της Πολυνησιακής λέξης στο λεξιλόγιο, η πρακτική του τατουάζ περιγραφόταν στη Δύση ως τσιμπήματα, ζωγραφική ή χρώση. Οι ναυτικοί κατά τη διάρκεια των ταξιδιών τους λάνσαραν αργότερα, τόσο τη λέξη όσο την επαναφορά της ιδέας του τατουάζ στην Ευρώπη. Δεν θα πρέπει να γίνεται σύγχυση με την προέλευση της λέξης που αφορά το στρατιωτικό εμβατήριο- δείτε επίσης στρατιωτικό τατουάζ. Σε αυτήν την περίπτωση, η Αγγλική λέξη τατουάζ προέρχεται από την Ολλανδική λέξη taptoe (Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης).

Η πρώτη γραπτή αναφορά στη λέξη tattoo (ή tatau), εμφανίζεται στο ημερολόγιο του Τζόζεφ Μπανκς (24 Φεβρουαρίου 1743 – 19 Ιουνίου 1820), του φυσιοδίφη στο πλοίο HMS Endeavour του εξερευνητή Κουκ: «Τώρα θα κάνω αναφορά στον ανεξίτηλο τρόπο που σημαδεύουν τον εαυτό τους, ο καθένας τους σημαδεύεται τόσο ανάλογα από το χιούμορ του ή τη διάθεσή του». Η λέξη «tattoo» εισήχθη στην Ευρώπη από τον εξερευνητή Τζέιμς Κουκ, όταν επέστρεψε το 1769 από το πρώτο του ταξίδι στην Αϊτή και τη Νέα Ζηλανδία. Στη αφήγησή του για το ταξίδι, αναφέρεται σε μια δραστηριότητα που ονομάζεται «tattaw». Πρότερα αυτού περιγραφόταν σαν σημάδεμα, ζωγραφική, ή χρώση. Οι θαυμαστές του τατουάζ μπορεί να αναφέρονται στα τατουάζ ως «μελάνι», «κομμάτια», «τέχνη του δέρματος» «τέχνη του τατουάζ», «τατς», ή «δουλειά», ενώ οι δημιουργοί ως «καλλιτέχνες του τατουάζ», «τατούερς», ή «τατούιστς» και τα μέρη όπου εργάζονται ως «καταστήματα τατουάζ», «στούντιο τατουάζ» ή «αίθουσες τατουάζ».

Οι γκαλερί τέχνης του εκφράζουν την κυρίαρχη τάση της εποχής διοργανώνουν εκθέσεις τόσο για συμβατικά όσο και για προσαρμοσμένα σχέδια τατουάζ, όπως η Μπιγιόντ Σκιν του Μουσείου του Κρόιντον. Σχέδια τατουάζ με πνευματικά δικαιώματα τα οποία παράγονται μαζικά και στέλνονται σε καλλιτέχνες τατουάζ είναι γνωστά σαν «φλας», ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα του βιομηχανικού σχεδίου. Οι σελίδες με τα σχέδια φλας είναι αναρτημένες σε εμφανή μέρη πλήθους αιθουσών τατουάζ για να παρέχουν τόσο έμπνευση όσο και έτοιμα τατουάζ για τους πελάτες. Η Ιαπωνική λέξη Ιρεζούμι σημαίνει «εισαγωγή του μελανιού» και μπορεί να αναφέρεται στα τατουάζ που προκύπτουν με τη χρήση tebori, με την παραδοσιακή Ιαπωνική μέθοδο με τα χέρια, με την Δυτικού-τύπου μηχανή, ή εν πάση περιπτώσει, με οποιαδήποτε μέθοδο τατουάζ που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή του μελανιού. Η πιο συνηθισμένη ορολογία που χρησιμοποιείται για τα παραδοσιακά Ιαπωνικά τατουάζ είναι η Χοριμόνο . Οι Ιάπωνες μπορεί να χρησιμοποιήσουν τον όρο «τατουάζ» αναφερόμενοι σε μη-Ιαπωνικού τύπου τρόπου τατουάζ. Ο ανθρωπολόγος Χένρυ Λινγκ Ροθ στα 1900 περιέγραψε τέσσερις μεθόδους σημαδέματος του δέρματος και πρότεινε να διακρίνονται σύμφωνα με τα ονόματα «tatu», «Tā moko», «cicatrix» και «keloid».

Η Αμερικανική Ακαδημία Δερματολογίας διακρίνει πέντε τύπους τατουάζ:

Τα τραυματικά τατουάζ, τα οποία επίσης αναφέρονται σαν «φυσικά τατουάζ» και προέκυψαν ύστερα από τραυματισμούς, ειδικά από την άσφαλτο μετά από τροχαία, ή τραυματισμούς από μύτη μολυβιού.
Τα ερασιτεχνικά τατουάζ και τα επαγγελματικά τατουάζ τόσο αυτά που προέκυψαν μέσω των παραδοσιακών μεθόδων όσο και αυτά με την χρήση μοντέρνων μηχανών.
Τα αισθητικά τατουάζ επίσης γνωστά ως μόνιμο μακιγιάζ.
Τα λειτουργικά τατουάζ και
τα ιατρικά τατουάζ.