Γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι ότι τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης δαπανούν συλλογικά 326 δισεκατομμύρια ευρώ για την άμυνα — περισσότερα από την Κίνα ή τη Ρωσία — και ότι είναι σε θέση να αναπτύξουν 1,5 εκατομμύριο στρατιώτες;
Η διακυβέρνηση του Νετανιάχου έχει βαθύνει τα εσωτερικά ρήγματα και την παγκόσμια απομόνωση του Ισραήλ, δοκιμάζοντας την υπομονή των στενότερων συμμάχων του. Καθώς η εξάρτηση του Τελ Αβίβ από τις ΗΠΑ αυξάνεται, το ερώτημα που τίθεται είναι: θα εκθρονίσουν οι Αμερικανοί τον βασιλιά για να σώσουν το βασίλειό τους;
Η σύγκρουση παραμένει ένα γεωπολιτικό πεδίο μάχης, με το Ιράν, τη Ρωσία και τη Δύση να παρακολουθούν τις εξελίξεις, χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν θα εμπλακούν ξανά ενεργά.
Καθώς ο Τραμπ εργάζεται για την επέκταση των αραβικών συμφωνιών εξομάλυνσης με το Ισραήλ, τα αποδυναμωμένα κράτη της Συρίας και του Λιβάνου βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρό του. Αλλά η καταπιεστική αμερικανική στράτευση είναι επίσης πιθανό να προκαλέσει αντιδράσεις και να αναζωπυρώσει την αντίσταση σε πολλαπλά σύνορα
Παρά το γεγονός ότι είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου του ΟΠΕΚ και διαθέτει σημαντικά αποθέματα φυσικού αερίου, το Ιράκ αγωνίζεται να εξασφαλίσει σταθερό ενεργειακό εφοδιασμό λόγω δεκαετιών πολέμου, κατοχής, ανασφάλειας, εσωτερικών συγκρούσεων και έλλειψης ξένων επενδύσεων.
Τον συναγερμό προκαλεί ό,τι αποκαλείται "ρωσική απειλή” - που παραδόξως γίνεται εντονότερα αισθητή τη στιγμή που συζητείται η κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία και όχι τα προηγούμενα χρόνια που μιλούσαν ανεμπόδιστα τα όπλα. Αλλά στην πραγματικότητα η απειλή ακούει στο όνομα "Ντόναλντ Τραμπ”
