Αυτό που πέτυχε η Φον ντερ Λάιεν με την έξυπνη τακτική της ήταν να ενώσει τις πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν σε γενικές γραμμές για τις ευρωπαϊκές αξίες, το ευρωπαϊκό κεκτημένο και το πως θέλουν να προχωρήσει στο μέλλον η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενισχυμένες εμφανίζονται οι ακροδεξιές και αντι-συστημικές πολιτικές δυνάμεις στo νέo Ευρωκοινοβούλιο. Στο Στρασβούργο έδωσαν ήδη τα πρώτα δείγματα γραφής.
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν περιπλέκει ακόμα περισσότερο το ερώτημα όταν δηλώνει πως δεν έχει πρόθεση να ορίσει έναν αριστερό πρωθυπουργό. Παρότι τελικά αποδέχθηκε την παραίτηση της κεντρώας κυβέρνησης του πρωθυπουργού του Γκαμπριέλ Ατάλ, του ζήτησε να παραμείνει ως υπηρεσιακός «για κάποιο διάστημα» – το οποίο δεν αποκλείεται να διαρκέσει έως τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Προέρχεται από το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν και έλαβε 220 ψήφους επικρατώντας των υποψηφίων της Αριστεράς και της Εθνικής Συσπείρωσης
Μετά τις επισκέψεις του σε Πεκίνο, Φλόριντα -όπου τον υποδέχτηκε ο Τραμπ- και κυρίως στο Κρεμλίνο, ο ούγγρος πρωθυπουργός έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στους κόλπους της ΕΕ, με την Κομισιόν, μάλιστα, να τον επιπλήττει. Μήπως όμως η εγγύτητά του προς τον Πούτιν τον καθιστά μοναδική περίπτωση «αγγελιοφόρου» ενός ευρωπαϊκού μηνύματος για τερματισμό του πολέμου;
Ενώνοντας τις δυνάμεις τους οι κεντρώοι του Γάλλου προέδρου και η Κεντροδεξιά άδραξαν την πολιτική ευκαιρία, καταφέροντας παράλληλα ένα εντυπωσιακό πλήγμα στην αριστερή συμμαχία του Νέου Λαϊκού Μετώπου.
