Άλιμος

O Άλιμος ή Καλαμάκι βρίσκεται στο Νότιο Τομέα του λεκανοπεδίου Αθηνών στην Περιφέρεια Αττικής. Συνορεύει με το Ελληνικό στο νότο, με το Παλαιό Φάληρο στα βορειοδυτικά, με τον Άγιο Δημήτριο στα βορειοανατολικά και με την Αργυρούπολη και την Ηλιούπολη στα ανατολικά.

Ο Άλιμος περικλείεται δυτικά από τη Λεωφόρο Ποσειδώνος και ανατολικά από τη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, νοτιοδυτικά του όρους Υμηττού. Ο δήμος, προϊόν συνένωσης των κοινοτήτων Καλαμάκι και Ευωνύμεια (σήμερα Κάτω και Άνω Καλαμάκι, αντίστοιχα) το 1968, έχει έκταση περίπου 7,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πληθυσμό περίπου 41.720 κατοίκων, βάσει της απογραφής του 2011.

Η περιοχή αρχικά καταλαμβανόταν από βοσκοτόπια. Τη δεκαετία του ’40 μέχρι το ’70 σημειώθηκε οικιστική ανάπτυξη, καθώς όλο και περισσότεροι Αθηναίοι έχτιζαν τα εξοχικά τους στην παραλία, ενώ αργότερα δημιουργήθηκαν και ορισμένες επιχειρήσεις, που βρίσκονται στα νότια της περιοχής, κοντά στις κεντρικές οδικές αρτηρίες.

Η θέση του (δίπλα στη θάλασσα) τον καθιστούν σημαντικό προορισμό για αρκετούς Αθηναίους παραθεριστές καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο Άλιμος διαθέτει οργανωμένες παραλίες σχεδόν σε όλο το μήκος της ακτογραμμής του. Συγκεκριμένα, οι ελεύθερες παραλίες του είναι η Πλαζ Αλίμου και τα Λουτρά Αλίμου, ενώ η κατά πολύ μεγαλύτερη οργανωμένη Ακτή Ηλίου έχει είσοδο επί πληρωμή.

Στον χώρο του ταεκβοντό δραστηριοποιείται πολύ δυναμικά ο Α.Σ Γαία. Ο Δήμος Αλίμου διαθέτει επίσης μεγάλη ομώνυμη μαρίνα, με 1.000 θέσεις για σκάφη αναψυχής. Σήμερα, ο Δήμος Αλίμου αποτελείται από τις συνοικίες Γκρώμαν (Συμμαχικό νεκροταφείο), Αμπελακίων, Καλαμακίου (λέγεται και Κάτω Καλαμάκι), Εφοριακών, Εκτελωνιστών, Ευωνυμείας (Τράχωνες παλαιότερα, Άνω Καλαμάκι στην καθομιλουμένη), Αναπήρων, Κυθηρίων, και Κεφαλλήνων.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, το Καλαμάκι αποτελούσε παραθεριστικό προορισμό για εύπορους Αθηναίους, οι οποίοι απολάμβαναν τη θάλασσα. Η ονομασία “Καλαμάκι”, σύμφωνα με την παράδοση, προήλθε από ένα τρίκλωνο ή τετράκλωνο κλωνάρι που βρισκόταν σε κεντρικό σταυροδρόμι του οικισμού στην περιοχή της σημερινής παραλιακής οδού.
Σε αντίθεση με το Μπραχάμι (σημερινός Άγιος Δημήτριος) αλλά και την περιοχή του Παλαιού Αλίμου, το Καλαμάκι δεν ήταν ιδιαίτερα εύφορο και η συγκομιδή που απέδιδε σε σιτάρι, βρώμη και κριθάρι δεν θεωρείτο επαρκής.
Άλλωστε στον Άλιμο υπήρχαν ήδη από τα χρόνια μετά την επανάσταση μεγάλες εκτάσεις γης, εκ των οποίων μια αρκετά εκτενής ανήκε στον στρατηγό Μακρυγιάννη, ενώ στους Τράχωνες το γνωστό στους κατοίκους ως κτήμα Γερουλάνου, είχε περάσει από τη δικαιοδοσία του Υπουργείου Ναυτικών στον εφοπλιστή Μαρίνο Γερουλάνο στα πλαίσια δημοπρασίας.

Η 9η Νοεμβρίου 1927 είναι η γενέθλιος μέρα της Κοινότητας Καλαμακίου, καθώς εκείνη τη μέρα δημοσιεύθηκε το Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, υπογεγραμμένο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Παύλο Κουντουριώτη και τον Υπουργό Ανδρέα Ζαΐμη, με το οποίο συστάθηκε η Κοινότητα Καλαμακίου, με πρώτο Πρόεδρο τον Νίκο Μαλτέζο, ενώ το πρώτο σχέδιο πόλης εκπονήθηκε ένα χρόνο αργότερα από τον Αντώνη Πιζάνη.

Το 1942 η Κοινότητα Παλαιού Φαλήρου αναγνωρίστηκε ως Δήμος και ενσωμάτωσε την Κοινότητα Καλαμακίου. Δυο δεκαετίες αργότερα, στη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών, την Τετάρτη 24 Ιουλίου 1968 ιδρύεται ο Δήμος Αλίμου με τη συνένωση των Κοινοτήτων Καλαμακίου και Ελληνικού. Δήμαρχος διορίζεται από το καθεστώς ο Ανδρέας Μάγειρος, ενώ το 1974 η Κοινότητα Ελληνικού αποσπάται για να γίνει αργότερα Δήμος. Μέχρι τη διενέργεια δημοτικών εκλογών χρέη δημάρχου θα ασκήσουν οι δικαστικοί Γεώργιος Γιαμαλής και Κωνσταντίνος Τρίγκας.