Τερέζα Μέι

Γεννήθηκε στο Ίστμπουρν της Αγγλίας την 1η Οκτωβρίου 1956. Σπούδασε γεωγραφία στο Κολλέγιο του Σεντ Χιου στην Οξφόρδη.Από το 1977 έως το 1983 εργαζόταν στην Τράπεζα της Αγγλίας και από το 1985 ως το 1997 στον οργανισμό πληρωμών εκκαθαριστικών υπηρεσιών, ενώ υπήρξε και δημοτική σύμβουλος για το Δήμο Μέρτον του Λονδίνου. Μετά από ανεπιτυχείς προσπάθειες να εκλεγεί στην Βουλή των Κοινοτήτων το 1992 και το 1994, κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής για το Μέιντενχεντ στις γενικές εκλογές του 1997. Κατείχε μια σειρά από ρόλους ως μέλος της αντιπολίτευσης του Ουίλιαμ Χέιγκ, του Ίαν Ντάνκαν Σμιθ, του Μάικλ Χάουαρντ και του Ντέιβιντ Κάμερον. Ήταν Υπουργός Εσωτερικών (Secretary of State for the Home Department) από το 2010 ως την ανάδειξή της στην πρωθυπουργία.

Μετά από την εκλογή της ως βουλευτή του Μέιντενχεντ το 1997, εισήλθε στη σκιώδη Κυβέρνηση υπό τον ηγέτη των Συντηρητικών Ουίλιαμ Χέιγκ ως Σκιώδης Υφυπουργός για τα σχολεία το 1998. Μια χρονιά αργότερα, προωθήθηκε στη σκιώδη κυβέρνηση του Χέιγκ ως Σκιώδης Υπουργός Παιδείας και Εργασίας. Κατόπιν των εκλογών του 2001, και της ανάδειξης του Ίαν Ντάνκαν Σμιθ στην ηγεσία των Συντηρητικών, τοποθετήθηκε στη θέση της Σκιώδους Υπουργού Μεταφορών. Μετά από τον ανασχηματισμό του Ιουλίου 2002, έγινε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος του Συντηρητικού Κόμματος, αναλαμβάνοντας την ευθύνη του οργανωτικού του Συντηρητικού Κόμματος. Ένα χρόνο αργότερα, με την αντικατάσταση του Σμιθ από τον Μάικλ Χάουαρντ στην ηγεσία του Κόμματος, η Μέι επέστρεψε ως υπεύθυνη για τις Μεταφορές. Το 2004 έγινε Σκιώδης Υπουργός για την Οικογένεια, ένα πόστο που καταργήθηκε ένα χρόνο αργότερα.

Το 2005, μετά από τις εκλογές του Μάη, ο Χάουαρντ την μετακίνησε στη θέση της Σκιώδους Υπουργού Πολιτισμού, ΜΜΕ και Αθλητισμού. Τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους, ο Ντέιβιντ Κάμερον αναδείχθηκε ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος και έδωσε στη Μέι την ευθύνη της Σκιώδους Ηγέτη της Βουλής των Κοινοτήτων (διαμεσολαβήτρια μεταξύ της Σκιώδους Κυβέρνησης και της Προεδρίας της Βουλής των Κοινοτήτων). Το 2009, έγινε Σκιώδης Υπουργός Εργασίας και Συντάξεων ενώ διατηρούσε την ευθύνη της πολιτικής Γυναικών και Ισότητας από τη μεριά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Μετά από τις Γενικές Εκλογές του 2010, σχηματίστηκε η συγκυβέρνηση Συντηρητικών – Φιλελευθέρων Δημοκρατών, στην οποία η Τερέζα Μέι κλήθηκε να συμμετάσχει ως Υπουργός Εσωτερικών, μια εκ των κορυφαίων κυβερνητικών θέσεων κάτω από τον Πρωθυπουργό και ισότιμη με αυτές των Υπουργών Οικονομικών και Εξωτερικών. Ανέλαβε αρχικά την ευθύνη και της πολιτικής Γυναικών και Ισότητας της Κυβέρνησης. Μετά από τις εκλογές του 2015, σχηματίστηκε η μονοκομματική κυβέρνηση υπό τον Ντέιβιντ Κάμερον στην οποία η Μέι κατάφερε να παραμείνει στην ίδια κυβερνητική θέση ως το τέλος της πρωθυπουργίας Κάμερον στον απόηχο του Δημοψηφίσματος του Ιουνίου του 2016.

Κατά τη εξαετή θητεία της ως Υπουργός Εσωτερικών, η Μέι διεκπαιρέωσε πλήθος σημαντικών κυβερνητικών αποφάσεων. Ενδεικτικά:

• Κατάργηση των Ηλεκτρονικών Ταυτοτήτων λόγω της εκλαμβανόμενης παραβίασης ιδιωτικών ελευθεριών που συνεπάγετο Περικοπές στον προϋπολογισμό του Υπουργείου
• Μείωση των μεταναστευτικών ροών από χώρες εκτός ΕΕ (όμως η ενδοευρωπαϊκή μετανάστευση αυξήθηκε σημαντικά)
• Αποφυγή αποδοχής προσφύγων από τη Μέση Ανατολή στο Ηνωμένο Βασίλειο, αντ’αυτού προωθήθηκε η χρηματοδότηση προστατευόμενων κατασκηνώσεων προσφύγων στη Μέση Ανατολή
• Απέλαση του Ιορδανού εξτρεμιστή μουσουλμάνου κληρικού Άμπου Κατάντα, κάτι που δεν είχαν καταφέρει παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειές τους οι προκάτοχοί της
• Με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, η Τερέζα Μέι ακολούθησε την γραμμή του Ντέιβιντ Κάμερον υποστηρίζοντας την ψήφο υπέρ της Παραμονής στην ΕΕ.

Με την νίκη της Αποχώρησης, ο Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσε την παραίτησή του από Πρωθυπουργός και Ηγέτης των Συντηρητικών στις 24 Ιουνίου 2016. Η Τερέζα Μέι κατέθεσε υποψηφιότητα για τη διαδοχή του. Έλαβε την στήριξη πλήθους συναδέλφων της και μετά από σειρά διαδοχικών ψηφοφοριών της κοινοβουλευτικής ομάδας των Συντηρητικών προκρίθηκε, μαζί με την Άντρεα Λέντσομ, ως η μια εκ των δύο επικρατέστερων διαδόχων. Λίγες μέρες αργότερα, στις 11 Ιουλίου, με την απόσυρση της μόνης ανθυποψήφιας Λέντσομ από την κούρσα διαδοχής, η Τερέζα Μέι ανακηρύχθηκε πρωθυπουργός, θέση που κατέλαβε την Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016.

Πρωθυπουργός (2016 – 2019)

Η Τερέζα Μέι, ανακηρύχθηκε πρωθυπουργός στις 13 Ιουλίου 2016, διαδεχόμενη στον πρωθυπουργικό θώκο του Ηνωμένου Βασιλείου τον Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος υπέβαλλε επίσημα την παραίτησή του ενώπιον της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’, την ίδια ημέρα. Είναι η δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασίλειου, μετά την Μάργκαρετ Θάτσερ.

Αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία προχώρησε σε έναν αρκετά σαρωτικό ανασχηματισμό με πλήθος μετακινήσεων υπουργών σε άλλα υπουργεία από αυτά που προηγουμένως υπηρετούσαν, όπως η μετακίνηση του Φίλιπ Χάμοντ από το υπουργείο Εξωτερικών σε αυτό των Οικονομικών, απολύσεις κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης Κάμερον όπως του Τζορτζ Όσμπορν και του Μάικλ Γκόουβ, και τοποθέτηση νέων υπουργών, όπως ο Μπόρις Τζόνσον (υπουργός Εξωτερικών) και ο Ντέιβιντ Ντέιβις (υπουργός Εξόδου από την ΕΕ).

Η κυριότερη απόφαση των πρώτων μηνών της πρωθυπουργίας της, ήταν η έναρξη των διαδικασιών σύστασης διπλωματικής ομάδας που θα διαπραγματευτεί την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ενιαία Αγορά. Στις εκλογές της 8ης Ιουνίου 2017 η Τερέζα Μέι επανεξελέγη πρωθυπουργός με το κόμμα των Συντηρητικών με 318 έδρες, αλλά δεν εξασφάλισε την απόλυτη πλειοψηφία και έτσι σχηματίστηκε κυβέρνηση μειοψηφίας. Έλαβε κοινοβουλευτική στήριξη από το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα της Βορείου Ιρλανδίας.

Στις 24 Μαΐου 2019 ανακοίνωσε την παραίτηση της από τη θέση της αρχηγού των Συντηρητικών με ημερομηνία αποχώρησης την 7η Ιουνίου, ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία εκλογής του επόμενου πρωθυπουργού. Η πρωθυπουργία της χαρακτηρίστηκε από πολιτικούς αντιπάλους, αναλυτές και μεγάλη μερίδα διεθνών ΜΜΕ ως μία από τις χειρότερες όλων των εποχών τόσο στη Βρετανία, αλλά και στο κόσμο, λόγω των χειρισμών της στο Brexit και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας μετά το δημοψήφισμα του 2016. Στις 24 Ιουλίου 2019, υπέβαλλε και επίσημα την παραίτησή της στην Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄,την διαδέχθηκε στον πρωθυπουργικό θώκο ο Μπόρις Τζόνσον.